Naar aanleiding van de zaak Pichal mocht Advocate Sanne De Clerck in de Zevende dag samen met Heidi de Pauw van Child Focus, Yves Goethals van de Cel Kindermisbruik van de Federale politie en psychiater Nils Verbeeck aanschuiven om in gesprek te gaan rond de aanpak van (beelden van) kindermisbruik.
SUE advocaten staat zowel slachtoffers als verdachten bij in dergelijk dossiers.
Om slachtoffers te vermijden en te voorkomen is het cruciaal dat daders opgevolgd en behandeld worden.
Uit studies blijkt dat 1/100 mannen zou kampen met pedofiele gevoelens.
Het is cruciaal dat deze groep terecht kan voor een gepaste hulpverlening.
Initiatieven als Stop it now! zijn daarom bijzonder waardevol.
Daarnaast dient te worden onderzocht waarom plegers overgaan tot het bezitten en/of verspreiden van beelden van seksueel misbruik van minderjarigen.
De onderliggende redenen lopen sterk uiteen.
Niet iedereen die beelden van seksueel misbruik van minderjarigen bekijkt, voelt zich ook aangetrokken tot minderjarigen.
Soms ligt de oorzaak in een porno- of seksverslaving.
Soms is er een preoccupatie voor deze beelden omwille van het feit dat de dader vroeger zelf slachtoffer van seksueel misbruik was.
In ieder geval zijn deze onderliggende redenen nooit een excuus voor het plegen van feiten.
Het is daarentegen wel een relevante context waarmee binnen het kader van hulpverlening aan de slag kan worden gegaan om het risico op herval te beperken.
Behandeling werkt in dergelijke dossiers.
Het risico op recidive vermindert door in te zetten op therapie.
Een koude gevangenisstraf heeft dit effect niet.
Een behandeling kan bestaan uit cognitieve gedragstherapie, soms wordt er ook soelaas gezocht in een medicamenteuze opvolging. (door het toedienen van libidoverlagende middelen)
We willen ook benadrukken dat niet iedereen die naar misbruikbeelden van minderjarigen kijkt ook overgaat tot het plegen van pedoseksuele handelingen.
De meeste plegers van hands off misdrijven plegen geen hands on feiten.
Daders van het bekijken van misbruikbeelden dienen zich wel bewust te zijn van het feit dat achter elk beeld een misbruikt kind schuilgaat. De feiten mogen aldus nimmer worden geminimaliseerd, maar evenmin allemaal op één hoopje worden gegooid.
Het is belangrijk om in alle serentiteit genuanceerd over dit onderwerp te blijven spreken.
Wanneer we dit thema uit de taboesfeer halen, zullen hopelijk meer mensen hun schaamte overwinnen en snel de stap naar hulp durven zetten.
Zo kunnen wij slachfoffers vermijden.